ลำเซบายเป็นลำน้ำสาขาของแม่น้ำมูน มีต้นกำเนิดในบริเวณรอยต่อของจังหวัดยโสธร สกลนคร และมุกดาหาร เป็นพื้นที่ลุ่มน้ำใหญ่มีความหลากหลายของพรรณพืชที่แตกต่างกันไปตามสภาพภูมิประเทศ ต้นน้ำของลำเซบายเป็นป่าเต็งรังและป่าดิบแล้งในบริเวณเทือกเขา ในช่วงฤดูฝนตกชุกปริมาณน้ำจากเทือกเขาทางด้านบนจะไหลบ่าลงมารวมกันในบริเวณตอนกลางของลำเซบายซึ่งเป็นแอ่งกะทะ ลำน้ำไม่สามารถระบายปริมาณน้ำลงแม่น้ำมูน จึงเกิดการเอ่อท่วมไปยังสองฝั่งขนานไปกับลำเซบายเป็นระยะทางประมาณ 30 กิโลเมตร การเอ่อท่วมของน้ำไม่ได้ท่วมตลอด ท่วมและลดสลับกันไปตามปริมาณการตกของฝน ป่าทามบริเวณตอนกลางของลำเซบายเป็นป่าทามที่มีความอุดมสมบูรณ์เนื่องจากยังไม่ถูกบุกรุกทำลายและชุมชนที่อยู่สองฝั่งของลำเซบายได้ช่วยกันดูแลรักษาป่าทามในบริเวณนี้ไว้ และใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน อ่านต่อ...
Post a Comment